کادوی تولد

     پریروز تولدم بود. مادر شوهرم واسم تولد گرفته بود که به قول خودش زحمات نکشیدمو جبران کنه. منم که ذوق مرگ شده بودم از این اتفاقو بروی خودمم نباید می یووردم. از قضا خپل خان دیر اومدو منم منتظر!!! 

    وقتی خپل خان اومد خرسند از این که آخ جون وقته کادوه تولده. ولی... 

... پدر خپل خان گفت:: اول شام نـــــــــــــــــه بازم باید صبر کنم. ای ددم وای. 

بعد از شام که بساط چای و کیک و آخ جووون کادو. 

همه کادواشونو دادنو من منتظر کادوی خپل خان که وقتی توجه همه بهش جلب شد گفت من کادومو نمی تونم بیارم تو خونه. همه تشویق که عجب کادوی بزرگییه که نمیشه اوردش تو شاید ماشینی هواپیمایی چیزیه. همه اصرار که بیار یا بگو چیه؟ 

   کاش کسی نمی گفت و منم خجل زده نمی شدم.  خپل خان سلیقه به خرج داده بود که کادو خریده و به من لطف کرده.  

   گفت به عنوان کادو اگزوزه ماشیننمو درست کرده و سیم کلاجشو عوض کرده.  منم مثه سنگ رو یخ شدمو می خاستم زمین دهن باز کنه و منو بوخوره!! 

 آخه اینم شد کادوی تولد همسر؟ 

نتیجه ی اخلاقی:: آقایون همچنان قدر ما خانومارو نمی دونن حتی واسه تولدمون تره هم خورد نمی کنن!!!