دو هفته ی پیش برای رفتن به سفر نسبتاً طولانی حاضر می شدم. همه چیز جمع شده بود که یادم آمد هیچ کتابی برنداشتم. با عجله رفتم سمت کتابخونه و دو کتاب برداشتم.
مارک دو پلو نوشته ی
منصور ضابطیان و یک جلد از مجله ی
داستان همشهری.
وقتی داشتم سوار هواپیما می شدم یه مجله ی "نمی دونم چی چی خانواده" هم برداشتم که خیالم راحت باشه خوندنی کم نمیارم! از این مجله هایی که عکس بچه کوچولو می زنن رو جلدشون :)
مجله رو ورق زدم و پس از 15 دقیقه مطالب جالبش را خواندم. هواپیما هنوز نپریده بود! خونسردی خود را حفظ کرده و مارک دو پلو را از کیفم بیرون آوردم. با توجه به تجربه ی خوب خواندن مارک و پلو می دانستم کتاب سرگرم کننده ای پیش رو دارم!
از اول کتاب یعنی کنیا شروع کردم به خواندن. عکس های خیلی خوب و نوشته های دلنشین و آشنایی نویسنده با امیرعلی مهربان که مسلمان است و ساکن کنیا. یک نفس تا اواسط یونان خواندم (البته به لطف پسربچه ای که جلوی من نشسته بود و هر چند دقیقه یک بار ضربه ی هولناکی به صندلی اش می زد و هر بار بر می گشت تا چک کند مبادا من آسوده باشم!). بالاخره پسربچه بیهوش شد و من هم خوابیدم اونم چه خوابی!
3 ساعت بعد بیدار شدم و خوشبختانه به مقصد رسیده بودیم. کتاب رفت توی کیفم تا هفته ی آینده.
هفته ی بعد دویاره همان اول ورودی، یک مجله ی "نمی دونم چی چی خانواده" برداشتم (عبرت نگرفتم!). به محض نشستن روی صندلی ام فهمیدم که این همان شماره ی مجله ی هفته ی پیش است!
رفتم سراغ بقیه ی کتاب.
این بار با این که مزاحمی برای خوابیدن نداشتم کتاب را تا ته خواندم. برزیل خیلی خوب بود مخصوصا فوتبال دیدن نویسنده! سفرنامه ی عراق هم خیلی جالب بود. از زاویه ی دیگری به عراق نگاه کرده بود که پیش از آن نه دیده بودم و نه خوانده بودم.
به رسم همیشه نوشته ی پشت جلد کتاب را با هم می خونیم:
"مارک دو پلو مجموعه ای جدیدتر است از سفرهایی که در دو سال اخیر رفته ام. سفرهایی به این سوی و آن سوی جهان که نمی دانم هدف واقعی اش چه بوده و چیست. اما این را می دانم که با سفر، مفهوم لذت از جهان هستی را بیشتر دریافته ام و احساس خوشبختی بیشتری کرده ام. این احساس خوشبختی به واسطه ی بخش خوشگذرانه ی سفر نیست که در حضر هم می توان خوش گذراند، اما احساس خوشبختی نکرد. این احساس تنها با تجربه ی سبک زندگی مردم جهان است که پدید می آید."
نشر مثلث این کتاب را به قیمت 14 هزار تومان به چاپ رسانیده و بنده چاپ دوم را خواندم.
پی نوشت بامزه: پس از نوشتن این پست فهمیدم که نام نویسنده ی کتاب را ننوشته ام :))
پی نوشت: این هم دست نوشته ی دوست وبلاگی عزیزم زیزی است که حدود دو ماه پیش برایم فرستاده. مرسی زیزی :)
یه روز پاییزی تصمیم گرفتم درباره ی کتاب هایی که خوندم، بنویسم... و نوشتم. من هنوز هم می نویسم:)